Vall d'Hebron Onkologia Institutuko (VHIO) ikertzaileek frogatu dute antigorputz batean oinarritutako botika immunologiko berri baten eraginkortasun preklinikoa, glioblastoma, garuneko tumore ohikoena eta agresiboena, erregresioa lortzeko gai dena.

Joan Seoane VHIOren Ikerketa Aurrekliniko eta Translazionaleko Programaren onkologoak eta zuzendarikideak gidatutako ikerketak tumore-mota horren eredu preklinikoan "ezohiko emaitzak" lortu ditu, eta, beraz, medikamentu berriak "gaixotasun horren tratamenduan gaur egungo paradigma haustea" ekar lezake, nabarmendu du VHIOk astearte honetan.

"MoleCular Cancer Therapeutics" aldizkariak berriki argitaratu ditu farmako horren azterketa preklinikoaren emaitzak, bai in vitro ereduetan, bai in vivo ereduetan, glioblastomako pazienteen laginak erabiliz.

"Azterketa hau bereziki garrantzitsua da, immunoterapia batek glioblastomaren tratamenduan funtzionatzea lortu delako. Kontuan hartzen badugu garuneko tumore primario arruntena eta agresiboena dela, eta gaixotasun horren aurkako tratamendu berriak garatzeko premia handia dagoela, uste dut ikerketa prekliniko horren emaitzak (orain pazienteekin egindako saiakuntza kliniko batean balioztatuko dira) oso garrantzitsuak direla", azpimarratu du Seoanek.

Immunoterapiak azken urteotan minbiziari aurre egiteko iraultza ekarri duen arren, oraindik ez du eraginkortasun bera tumore guztietan, eta, gaur egun, tumoreen frakzio txiki samar batek bakarrik erantzuten die tratamendu horiei.

Erronka hori gainditzeko, VHIOko ekipoak zelula immuneak (T zelulak) biltzen laguntzen duten antigorputz biespezifikoak garatu ditu, tumore-zelulak suntsi ditzaten.

Antigorputz biespezifikoak, batetik, tumorearen zelulei lotzen zaizkie, eta, bestetik, T zelulei, tumorearekin kontaktuan jarri eta ezabatzeko.

Antigorputz horiek garatzeko, beharrezkoa da tumore-zeluletako diana espezifikoak izatea, antigorputz horiek tumore-zelulekin soilik bat egin dezaten eta immunitate-sistemak zelula osasuntsuei ere eraso ez diezaien.

Diana horiek bilatzeak mugatu egiten du estrategia horien garapena tumore solidoetan, zaila baita tumore-zelulen azalean adierazten diren eta zelula osasuntsuek partekatzen ez dituzten dianak aurkitzea.

"Glioblastomaren kasuan, EGFR genearen mutazio bat dago, III. aldaera deritzona. Tumore mota horren espezifikoa eta zehatza da, eta ez du zelula osasuntsu bakar batek ere partekatzen. Hori dela eta, jomuga ezin hobea da terapia gidatuak garatzeko, baina glioblastomen % 25ek baino ez du parte hartzen", zehaztu du Seoanek.

Botika honen baliozkotze preklinikoaren fasean lortutako emaitza onak baliagarriak izan dira pazienteak biltzen ari den I. faseko saiakuntza kliniko bat abian jartzeko.

Loterías y Apuestas del Estado erakundeak finantzatu du ikerketa, Asociación Española Contra el Cancer elkartearen bidez, baita FERO fundazioak eta VHIOen dagoen BBVA Fundazioaren Minbiziaren Immunoterapia eta Immunologia Programa Integralak ere.