20 urtetik 50 urtera bitarteko emakumeen %60,3k adierazi du sexu-indarkeria motaren bat jasan duela zinemaren eta ikus-entzunezkoen industriarekin lotutako guneetan, Emakume Zinemagileen eta Ikus-entzunezko Hedabideen Elkarteak (CIMA) 'Unidas por una industria audiovisual igualitaria, plural y sin de violencia' txostenetik ondorioztatzen denez.
Hala, Ana Redondo Berdintasun ministroa eta Concepción Cascajosa RTVEko bitarteko presidentea bertan zirela ostegun honetan Madrilen aurkeztutako txostena egiteko, besteak beste, 312 emakumeri egin die inkesta CIMAk, ikus-entzunezkoen industriako profesionalak elkarrizketatzeaz eta biktimen testigantzekin "bizi istorioak" egiteaz gain.
Horrela, parte hartu duten bost emakumetik hiruk sexu-indarkeria jasan dutela jakinarazteaz gain, txosten horrek azaltzen du talde kaltetuena 40 eta 49 urte artekoa dela, eta egoera horietakoren bat bizi izan dutela salatu duten emakumeen %37 direla. Hau da, emakumeen erdiek baino gehiagok, adina edozein dela ere, sexu-indarkeriaren bat jasan dute sektorean.
Indarkeria-mota horiek gertatzen diren sektoreei dagokienez, sail guztietako emakume profesional guztiek (interpretazioa, zuzendaritza, artea, makillajea, ile-apaindegia, soinua, gidoia, ekoizpena, postprodukzioa eta bestelakoak ) sexu-indarkeriaren aurka egin dute nolabait.
Zentzu horretan, txostenaren egileetako batek, Nerea Barjolak, prentsaurrekoan agerian utzi du sexu-indarkeria "saihestezintzat" hartzen dela eta lan ingurunean txertatuta dagoela zinemaren eta ikus-entzunezkoen industrian, eta emakume gazteak, berriz, "biktima bikoitzak" direla, azaldu duenez.
SEXU-INDARKERIAREN "NORMALIZAZIOA"
Hain zuzen ere, emaitzek erakusten dutenez, sexu-indarkeriak "naturalizatu" eta "normalizatu" egiten dira, eta CIMAtik ohartarazi dutenez, erabat integratuta daude lan-ingurunean, "hierarkia" bati eta "permisibitatearen kultura" bati lotzen zaizkiolako.
Bestalde, ohartarazi dute emakume gazteek urraketa bikoitza jasaten dutela, "preso" ikusten dituztelako. Horrela, "gauzak egitera behartuta daude" , profesional gisa garatu ahal izateko, esan du Barjolak. "Pertsona, aktore edo zuzendari bat miresten dutenean, baimena ez da guztiz librea", gaineratu du.
Horregatik guztiagatik, erakundeak "isilune sistema" bat nahi du, eta kritikatu dute isiltasun kolektiboa dela kultura hori elikatzen jarraitzen duena, eta, aldi berean, "sororitate guneak" eskatu dituzte.
Txostena aurkeztu aurretik, Barbara Tardon azterlanaren egilekideak Kultura, Berdintasun eta Lan ministerioetara jo du, bereziki, gomendio batzuk helarazteko. Adibidez, Tardonek Lan Ministerioari eskatu dio sexu-indarkeria laneko arriskutzat hartzeko.
