BERRIKI, Iruñeko Auzolanliburu-dendaren itxierarekinesnatu gara. Urteluzez Iruñeko kale paisaiarenparte izan den denda batenbizitza-bukaerak tristura sortzendu: espazioa oroitzapenen gordailubaita, hala nola lan egiteko eredubaten heriotza. Sareetan liburu-dendakjokatu duen eskola funtzioa etaerreferentzialtasuna goraipatu da,dendak lotura eta istorio asko ekarribaitizkio Iruñerriari.
Arkitekto baten ikuspegitik berriz,deigarria egiten da Auzolan liburudendarenerakusleiho eta grafikoarendiseinua. Nabarmena da dendarenirudia letren diseinu zaindubatek osatzen duela, dendarenfatxada eta leihoetara zehatz egokiturikoa.Antzinako denda bat ixtendenean, berarekin batera joan ohida garai bateko denden presentziakalean ulertzeko modu bat.
Urte luzez zutik iraundako, ongi eraikitakoeta diseinaturiko eraikinakondare arkitektoniko bilakatzen ditugu,betirako gurekin egon daitezen.Denden diseinuarekin ez dugu moduberean jokatzen ?uste dugu barnediseinuak ez duela eraikinen kategoriarik?.Eraikuntzak garai bakoitzarenbalio-sistema eta ulerpenakagertzen ditu, izan eraikin edo denda.
Baliteke gai honen inguruanhausnarketa bat planteatu behar izatea,ondareak gure identitatearenbabesa mantentzearen helburuabadu, aktibitate ekonomiko herritarrakere identitatearen babesari ekarpenaegin liezaiokeelako.
HERRI PAISAIAREN PARTE Segurugutako askoren burutik pasa delagure herriko denda mitikoenargazki bilduma bat egitea,gure herriko pertsona adinduenahotsetik istorio-grabaketakegitea bezalaxe.
Herri paisaiaren partedirelako pertsonak, etabaita ingurune materialaere. Argazki historikoetankaleen zoruak, egunerokobizitzarekin lotura zutenobjektuak eta espazioen materialtasunaikusten ditugunean ?fondokoeszenografia arkitektura da?,antropologia ariketa bat egiten arigara, aldi berean. Pertsonen bizimodu,behar eta interesen ingurukoinformazioa materian irakurgaidela, alegia.
