Texasko Unibertsitateko (Austin) eta Massachusettseko Unibertsitateko (Estatu Batuak) talde batek jakin du boluntariotza-ekintzak erregularki egiten dituzten edo bizilagunei, senideei edo lagunei modu informalean laguntzen dieten pertsonek atzeratu egiten dutela zahartzearekin lotutako narriadura kognitiboa.
Ikerketa 'Social Science & Medicine' aldizkarian argitaratu zen, eta 30.000 heldu baino gehiago aztertu zituen AEBn. Era horretako ekintzak egiten zituztenen artean, zahartzearekin lotutako narriadura kognitiboaren tasa %15 eta %20 artean murrizten zela baieztatu zuen.
"Atentzioa eman zidana izan zen besteei laguntzearen onura kognitiboak ez zirela soilik epe laburreko hobekuntzak, baizik eta denborarekin metatu zitezkeela parte-hartze iraunkor bati esker, eta onura horiek agerikoak zirela bai boluntariotzarentzat bai laguntza informalarentzat. Gainera, bi-lau orduko parte-hartze moderatua sistematikoki onura esanguratsuekin lotu zen", nabarmendu du Sae Hwang Han UTko Giza Garapeneko eta Familia Zientzietako irakasle ondokoak, ikerketa zuzendu zuenak.
Ikerketa berria da, boluntariotza formala eta eguneroko beste laguntza batzuk aztertzen dituen lehenengoetako bat delako; besteak beste, familiarteko bati medikuaren hitzordura laguntzea, lagun baten seme-alabak zaintzea edo bizilagun baten soropila konpontzea.
"Batzuetan onartzen da laguntza informalak osasunerako onura gutxiago eskaintzen dituela, gizartearen onespenik ez duelako", adierazi du Hanek. Baina, izan ere, "ezusteko atsegina izan zen ikustea boluntariotza formalaren pareko onura kognitiboak ematen dituela", nabarmendu du.
Azterlanerako, egileek Ameriketako Estatu Batuetako biztanleriaren luzetarako datuak erabili zituzten, eta datu horiek agerian utzi zuten adinarekin lotutako narriadura kognitiboa moteldu egin zela pertsonek laguntzeko jokabideak hasi eta mantendu zituzten heinean. Aurkikuntza horietatik abiatuta, iradoki dute aurrerapen handiagoak egon daitezkeela beren errutinan laguntzeko jokabideak txertatzen dituztenen garunean, urtez urte.
Aitzitik, datuek erakutsi zuten laguntza horiek emateari utzi ziotenean narriadura kognitibo negatiboa izan zutela . "Horrek iradokitzen du garrantzitsua dela adineko helduek laguntza motaren batean ahalik eta denbora gehien parte hartzea, laguntza eta egokitzapen egokiekin", baieztatu du Hanek.
ESTRESAREKIKO ONURAK
Duela gutxi egindako beste ikerketa batek, Han-ek ere zuzendua, boluntariotzak estres kronikoak hantura sistemikoan (narriadura kognitiboarekin eta dementziarekin lotutako bide biologiko ezaguna) zituen ondorio kaltegarriak arintzen zituela aurkitu zuen.
Oro har, bi ikerketetako aurkikuntzek iradokitzen dute laguntza- eta boluntariotza-ekintzek hobetu egin dezaketela garunaren osasuna, dela estresari lotutako higadura fisiologikoa murriztuz, dela onura psikologikoak, emozionalak eta kognitiboak dakartzaten gizarte-loturak indartuz.
Zahartzen ari den eta bakardadearekiko eta isolamenduarekiko kezka gero eta handiagoa den gizarte baten testuinguruan, aurkikuntzek ere oinarri garrantzitsua ematen dute pertsonak horrelako ekintzetan inplikatzen jarraitzeko, baita narriadura kognitiboa hasi ondoren ere.