2024ko Faltzesko Piloneko lehen entzierroa: ezinezkoa Goñiko behi hegalarien erritmoari jarraitzea

Mundu horretan hasi da, eta igande goiz honetan, 2024ko Piloneko lehen entzierroan, ehunka begi jarri dira berarengan, Jose Maria Goñi falzesiarrarengan eta bere ganaduarengan, zeinak, bat-bateko irteera baten ostean, ibilbidea 56 segundo eskasetan amaitu duen.

Izan ere, bi abelburuk gidatuta jaitsi da saldoa, eta aldaparen hasieran jarritako korrikalari ugari harrapatu dituzte, animalien abiadurari eutsi ezinik

DYAko langileek bost pertsona artatu behar izan dituzte; horietako lauk kontusio arinak izan dituzte, eta bosgarrenak, zaintiratua.

Kolpe eta ubeldura horiek ohikoak dira, lasterketak aurrera egin ahala bigantxek irabazten duten abiaduragatik; izan ere, beherantz egiten dute, eskuinean mendiak eta ezkerrean amildegi malkartsu batek mugatzen duten abelbide estu batetik.

Askotan bigantxak eta korrikalariak amildegian amaitu dute, nahiz eta abelburuek ere behin baino gehiagotan probatzen duten hegala eskalatzen, non normalean ehunka pertsona jartzen diren perspektiba onenaren bila, eta baita emozio apur baten bila ere.

Pilon, historia duen entzierroa

Faltzesko Udalak bere webgunean jasotzen duenez, udal artxiboetan jasota dago 1751. urtean jada zezenak erosten zirela Faltzesko jaietan toreatzeko, nahiz eta 1915etik festak bigantxekin egiten hasi ziren. Bi kasuetan, XVIII. mendetik, garraiorik ez zegoenez, zezenak menditik eramaten zituzten herrira.

Han, ahuntzaren aldaparen goiko aldean dagoen eskorta batean gordetzen ziren, eta handik herriko eskortetara jaisten ziren, behar izanez gero toreatzeko.

Jaitsiera hori da "Piloneko Entzierroaren" jatorria; XX. mendeko 50eko hamarkadara arte ez zen ofizialki ospatu gaur egun ezagutzen den moduan, eta Nafarroako Interes Turistikoko Festa izendatu zuten 2011n.