Askotan uste da tabakoaren kontsumoa murrizteak ohitura horrek osasunari dakarzkion arriskuak ere murrizten laguntzen duela, baina horrek ez du eragin handiegirik, erretzeari uztearekin alderatuta; izan ere, erretzeari uzteak bihotzekoa izateko arriskua erdira murrizten du, Europako Kardiologia Elkartearen 2024 Kongresuan (ESC, ingelesezko siglak) aurkeztutako ikerketa baten arabera.
Ikerketaren arabera, gaixotasun koronario egonkorra duten eta diagnostikoa egin ondoren edozein unetan erretzeari utzi zioten pazienteek gertaera garrantzitsu bat izateko arriskua ia ehuneko 50 murriztu zuten. Aitzitik, arrisku kardiobaskularrean eragin txikia izan zuten erretzeko ohiturak murriztu zituzten pazienteek.
'CLARFY 'nazioarteko erregistroak gaixotasun koronarioa duten pazienteetan tabakismoak bihotz-hodietako gertakarietan duen eragina ebaluatu zuen. Gaitz hori zuten 32.378 paziente sartu ziren erregistroan. Kontrako bihotz-hodietako gertaera larri (MACE) baten agerpena aztertu zen, hau da, bihotz-hodietako heriotza edo miokardio-infartua 5 urteko jarraipen-aldian.
Arterietako gaixotasun koronarioa diagnostikatu eta 6,5 urtera sartu zituzten pazienteak azterketan, batez beste: inklusioaren unean, 13.366 pazientek (%41,3) ez zuten inoiz erre, 14.973 (%46,2) erretzaile ohiak ziren, eta 4.039 (%12,5) egungo erretzaileak ziren.
Arteria-gaixotasun koronarioa diagnostikatzeko unean erretzen zuten erretzaile ohien artean, ehuneko 72,8k erretzeari utzi zion hurrengo urtean, eta ehuneko 27,2k bakarrik utzi zion erretzeari ondorengo urteetan. "Bitxia bada ere, diagnostikoaren lehen urtea erretzeari uzteko leiho erabakigarria izan zen. Diagnostikoaren unean, erretzeari uztearen garrantzia azpimarratu behar dugu, eta pazienteei erronka horretan lagundu", adierazi du ikerketaren egileak, Bichat-Claude Bernard Ospitaleko (Frantzia) Jules Mesnier doktoreak.
Arteria-gaixotasun koronarioa diagnostikatu ondoren erretzeari utzi zioten pazienteek nabarmen hobetu zituzten emaitza kardiobaskularrak, erretzeari noiz utzi zioten kontuan hartu gabe; hala, % 44 murriztu zen MACEren arriskua.
Erretako kopurua murriztu zuten erretzaileen artean, MACEren arriskua ez zen nabarmen aldatu, erretzeko ohiturak aldatu ez zituzten erretzaileen aldean. Arteria-gaixotasun koronarioa diagnostikatu ondoren MACE izateko arriskua ehuneko zortzi handitu zen tabakismo aktiboaren urte gehigarri bakoitzeko. Erretzeari utzi zioten erretzaileek erretzaileekin alderatuta MACEren arriskua nabarmen azkar murriztea lortu bazuten ere, inoiz ez zuten inoiz erre ez zuten pazienteen arrisku kardiobaskularraren maila lortu, baita erretzeari utzi eta urte batzuetara ere.
"Gustatzen zait nire pazienteei esatea inoiz ez dela goizegi edo beranduegi erretzeari uzteko, nahiz eta paziente batek zenbat eta lehenago utzi, hobe izango den arrisku kardiobaskularra murrizteko. Eta ez da nahikoa tabakismoa murriztea. Beharrezkoa da erretzaileei mezu labur eta argiak bidaltzea esku-hartze mediko bakoitzean, erretzeari uzteko beharra nabarmentzeko. Pazienteei esatea erdira murriztu dezaketela ondorengo gertaera larri bat izateko edo hiltzeko arriskua, hemen erakutsi dugun bezala, mezu boteretsua da", dio Mesnier doktoreak.
Tabakismoa uztea sustatzeko neurriek aholku laburrak, aholkularitza eta jokabidezko esku-hartzeak barne hartzen dituzte, baita terapia farmakologikoa ere.