Greziako Parlamentuak porrot egin du larunbat honetan herrialdeko presidente berria aukeratzeko lehen saiakeran; izan ere, hautagai bakar batek ere ez du lortu beharrezko bi herenen gehiengoa.

Konstantinos Tasoulas kontserbadoreak, Kultura ministro ohia eta joan den astera arte Parlamentuko presidente izandakoak, 160 boto bildu zituen, lehen hauteskunde honetan aukeratua izateko 200 boto baino gutxiago.

Kyriakos Mitsotakis Greziako lehen ministroaren alderdia den Demokrazia Berria (ND) alderdiko 156 diputatuek hautagaitza babestu zuten, baita lau diputatu independente ere.

Bigarren postuan Syriza ezkertiarraren hautagaia izan zen, Luka Katseli Finantza eta Lan ministro ohiak 40 diputaturen babesa jaso zuen, eta Tasos Yannitsis Pasokeko sozialistek proposatutako Atzerri ministro ohiak 34 boto bildu zituen.

Parlamentuak beste bozketa bat egitea erabaki du urtarrilaren 30ean, eta bi hereneko gehiengoa beharko da berriz ere Katerina Sakelaropulu egungo estatuburua ordezkatuko duen presidente berria aukeratzeko.

Gaur egungo aritmetika parlamentarioarekin ere saiakera horrek ez du aurrera egiteko itxurarik, eta litekeena da 65 urteko Tasoulas otsailaren 12rako aurreikusitako laugarren bozketa-txandatik aurrera aukeratzea, gehiengo absolutua nahikoa izango baita, hau da, gutxienez Ganberako 300 legebiltzarkideetatik 151.

Nahiz eta Mitsotakisek 65 urteko Tasoulas aurkeztu zuen hautagai gisa, "onarpen zabala" eta "espiritu eta bertute bateratzaileak" dituela ziurtatu ostean, oposizioak bere hautagaitza baztertu du.

Mitsotakisek bigarren agintaldi baterako aurkeztu zezakeen Sakelaropulu, ezkerraren esparru politikotik datorrena eta 2020an gehiengo zabalarekin aukeratua izan zena. Hala ere, arrisku hori bere gain ez hartzea erabaki zuen, bere alderdiko hainbat diputatuk argi utzi baitzuten ez zutela egungo presidentearen alde bozkatuko.

Horrela, lider kontserbadoreak Tasoulas aurkeztea erabaki zuen. Tasoulas NDko diputatua izan zen 2000. urteaz geroztik, eta gutxienez bere alderdiaren batasuna bermatuko zuen.

Protokolo-kargua izan arren, Heleniako presidenteak pisu politiko handia du, eta iraganean batzuetan estatuburuak uko egin zion Gobernuaren erreformak indarrean sartzeko beharrezkoak ziren dekretuak sinatzeari.