Azken hiru erreaktoreak itzalita, Alemaniak energia nuklearrari behin betiko agur esan dio gaur, azken unera arte emozio handiko eztabaida batekin batera. Eztabaida hori are gehiago polarizatu da berriki izan den energia-krisiagatik.

2011n, Fukushimako hondamendiaren ondoren, Angela Merkel kontserbadorearen gobernuak bultzatutako erabakia gehiengo zabal batek onartu zuen Alemaniako Parlamentuan —aldeko 513 boto eta kontrako 79 boto—, baina Ukrainako gerrak eragindako ziurgabetasunak berriro ireki du energia-mota bati buruzko eztabaida, larunbatera arte Alemanian kontsumitutako elektrizitatearen %5 sortzen baitzuen.

Hasieran, 2022ko abenduaren 31rako aurreikusi zen, eta Olaf Scholz sozialdemokrata buru zuen exekutiboak hiru hilabeteko atzerapena izan zuen azken hiru erreaktoreen deskonexioa —Isar 2, Neckarwesthiem 2 eta Emsland—, sistema elektrikoak jasan zituen estres-testek negurako ahultasunak agerian utzi ondoren.

Hala ere, itzaltzearen azken txanpan, Alemaniako industriako erakundeek ohartarazi dute elektrizitateak kostu handia duelako zigortutako sektore batentzat ondorioak izan ditzakeela; oposizio demokratikoak, berriz —Gobernu liberaleko bazkideek bezala—, zenbait formula proposatu dituzte erreaktoreen deskonexioa atzeratzeko.

Era berean, hogei bat zientzialarik, tartean bi Nobel saridunek, azken hiru zentralak martxan mantentzeko eskatu zuten atzo, helburu klimatikoak lortzeko; izan ere, iaz ikatz gehiago kontsumitzeak CO2 emisioak igo egin zituen, eta ARD telebista publikoak agindutako inkesta batek erakutsi zuen alemanen % 59k ez duela energia nuklearra bertan behera uzten.

EFEri egindako adierazpenetan, Jonas Egerer energia-merkatuko adituak azaldu zuen gaur egungo egoera, neurri batean, Gobernuak ez zuela neurririk hartu sistema erabat berriztagarri baterako trantsizioa egiteko, baizik eta gas-zentralak hornidura elektrikorako epe luzeko zubi-teknologiatzat hartu zituela, eta, beraz, gas errusiarraren gero eta mendekotasun handiagoa onartu zela.

Friedrich-Alexander de Erlangen-Nürnberg Unibertsitateko irakasleak adierazi du erreaktoreen bizitza hiru hilabetez luzatzeko azken orduko erabakia, batez ere, 2022an zentral hidroelektrikoek errendimendu txikia izan zutelako eta Frantziako zentral nuklearren arazoengatik izan zela, baina, haren ustez, "prestatze egokiekin" ez dago arriskurik datorren neguari begira.

Hala ere, ohartarazi zuen ezen, zenbait agertokitan, batez ere gasa berriro garestitzen bada, eskaintzaren murrizketak elektrizitatearen prezioak bultza ditzakeela Alemaniako handizkako merkatuan, eta, beraz, azken kostua eta energia fosilen erabilera gehigarria "asko alda litezke, zenbait esparru-faktoreren arabera".

Anke Herold energia-adituak konfiantza handiagoa du etorkizunari begira. "Oro har, 2023an Alemanian hornidura elektrikoa oso segurua da, eta zentral nuklearrek galtzen duten ekoizpena arazorik gabe konpentsa daiteke" esan zion EFEri.

Öko-Institut ikerketa-zentro independenteko zuzendariak esan zuenez, "ez da posible berotegi-efektua eragiten duten gasen emisioak berriro ere Alemanian gehitzea, iaz bezala, konpentsazioa energia berriztagarrietan oinarrituko baita batez ere".

Hiru erreaktoreek, oraindik jardunean zeudenek, 33 terawatt/ordu sortu zituzten 2022an, adierazten du, eta, urte horretan, instalazio berriko instalazio eoliko eta fotovoltaikoek 20 terawatt/ordu gehiago sortu zituzten. Horiei beste 13 gehituko zaizkie 2023an, eta energia nuklearrak utzitako hutsunea itxi egingo da.

Gainera, Herold-ek argudiatzen du 2022an 26,3 teravatio/orduko elektrizitate-ekoizpenaren superabitak ia berdindu egin zuela hiru erreaktoreek sortutako bolumena, eta, behar izanez gero, erregai fosilekin funtzionatzen duten zentralek gaur egun erabiltzen ez diren ahalmen handiak dituztela.