Pandemiak "soldata duina" lortzeko aldarrikapena areagotu du

- Garbitasunaren sektoreak, oro har, 29.000 langiletik gora ditu EAEn, ELAren datuen arabera: 26.000 (%86) eraikin eta lokalen garbiketan lan egiten dute, %85 emakumeak dira eta 4.000 langile kale-garbiketan, eta %76 gizonezkoak dira. Kolektibo baten eta bestearen arteko soldata-aldea Gipuzkoan %28 eta Bizkaian %40 ingurukoa da, alde batera utzita kalean lan egiteak konpentsatzen duen toxiko/nekagarri/arriskutsuaren plusa, "beraz, bi kolektiboen arteko alde horren arrazoia sektore feminizatua izatea besterik ez da", sindikatu honen iritziz.

Bretxa laburtzeko borroka areagotu egin da pandemian. Kontsignetako bat "soldata duinak" eskatzea da: 1.200 euro 15 pagagatik. Soldata hori "ezinbestekoa da sektorea duintzeko", eta, gainera, lanaldi partzialak oso ohikoak dira. "Horren ondorioz —dio ELAk bere komunikatuetan—, langile gehienak ez dira 1.000 eurora iristen hilean".

Baina arraila ez da soldata hutsa, %80ko partzialtasuna ere pairatzen baitute; kale-garbiketan, aldiz, kontratu partzialak %20 ingurukoak dira. Emakumea eta prekarietatea eskutik, berriro diote.

Garbiketaren sektorean pixkanakako parekatzearen aldeko borroka horretan, une giltzarrietako bat 2019ko uztailean izan zen, ELA, LAB, CCOO, UGT eta ESK sindikatuek jendaurrean salatu zutenean Gipuzkoako eraikin eta lokalen garbiketaren sektoreko hitzarmenari lotutako ia 5.300 langilek, "bulego feminizatuak", beste bulego batzuk, eta abar garbitzen dituen kolektibo bat.

Protestak eta greba-egunak azken urtean gertatu dira. ELA, LAB, CCOO eta UGTk greba-jardunaldi batzuk deitu zituzten, sei urtarriletik martxora bitartean, errepide-gizonek emakumeek baino 5.000 euro gehiago kobratzen dutela salatzeko. Sindikatuek deitoratu dute "ugazabek ez dutela onartu soldata-aldea, eta balio falta diote garbiketa feminizatuari".