Dendetako frutak eta barazkiak zenbaki berdeetan egotetik alarmen gorriarekin lotsatzera pasatu dira, eta kopuru debekagarriak dituzte poltsiko batzuentzat; izan ere, klima-aldaketak, eta, zehazki, lehorteak, zalantza sortzen dute artikulu horiek luxuzko produktu bihurtuko ote diren. Martxoan bakarrik, lekaleen eta barazki freskoen prezioa %27,8 igo da aurreko urteko epe berarekin alderatuta, eta %5,7.

Gainera, lekale- eta barazki-prestakinen prezioak %15 igo dira aurreko urteko hilabete berarekin alderatuz gero, eta fruta freskoaren kasuan, prezioa %0,1 jaitsi da otsailarekiko, baina urtean %5,6. COAGeko Batzorde Eragileko bozeramaile Andrés Góngoraren iritziz, prezioen igoera da lehen sektoreak erabiltzen duen aukera bakarra, eta, zehazki, fruta eta barazkiena, ekoizleek bizi dituzten egoera guztiei aurre egiteko.

Duela hilabete batzuk, merkatuko laboreen prezioa eta kalitatea faktore hauek baldintzatzen zuten: izozteak, harri-jasa edo eurite-aldi laburrak. Orain, Estatu osoa, Arabako Errioxa eta Nafarroako Erribera barne, astintzen duen lehorteak markatzen du agenda. Hala, nekazariek ohartarazi dute euri faltak epe labur eta luzera izan ditzakeen ondorioez, eta, adibidez, Katalunian azpimarratu dute agian ez dela laborerik egongo udarako, ur faltagatik.

Andaluzian ere gauza bera gertatzen da: Lora del Rioko (Sevilla) ekoizleek adierazi dute, prezioa garestia izateaz gain, udaberria lehorra bada ez dela produkturik egongo. Adibidez, hezur-fruta. Mercedes Oliver kooperatibako sail teknikoko arduradunak nabarmendu du produktu horrek salbuespenezko egoera duela lehortearen eta produkzioaren beherakadaren ondorioz. COAGeko bozeramaileak gehitu du zitrikoen ekoizpena jaitsi egin dela, eta, aldi berean, ohartarazi du ezen, klima-baldintzak direla eta, ekoizle batzuek dagoeneko pentsatu dutela labore hori “uztea” errentagarritasun eskasa duelako, judu berdearekin gertatu zen bezala.

Meloia eta angurria, garestiagoak

Iazko udako une puntualetan, 12 eta 13 eurora iritsi ziren meloiaren eta sandiaren prezioak supermerkatuetako linealetan, Marokoko denboraldia amaitu zelako, uzta aste batzuk atzeratu zelako euriteen eta udaberriko tenperatura baxuen ondorioz. Zifra horiek berriro errepikatu ahal izango liratekeen galderaren aurrean, Góngorak bere burua erakusten du, “urtero desberdina da”, eta oraindik goiz da zenbatespenak egiteko; hala ere, fruta eta barazki freskoen joera orokorra prezioak igotzera bideratuta dago.

Góngoraren aburuz, sektorerako irtenbide bideragarri bakarra prezioak igotzeko “birmoldaketa” da; izan ere, hori gabe, ekoizleek ezin diote eutsi ekoizpen-kostuen igoerari, langileen soldatetan eragin gabe. Bozeramailearen iritziz, etorkizuna “oso zaila” da, eta, azken batean, kontsumitzaileak izango dira fruta eta barazkiengatik “gehiago” ordaintzera behartuta daudenak, lehortea bezalako faktoreei aurre egiteko neurri aringarririk ez dagoelako.

Andaluziako Juntak izendatutako lehortearen aditu-batzordeko kide den Emilio Camacho ikertzaileak ohartarazi du lehorteak laboreetan duen eragina arindu egin daitekeela “teknologia berriak erabiliz eta irudien bidezko jarraipena eginez”. Hala ere, ohartarazi du Guadalquivir ibaiaren arroko ekoizpena oso zaila dela, ur falta dela eta. Urteek aurrera egin ahala lehorte-aldiak etengabe gertatzen diren arren, gaur egungo joera prezipitazioak gutxitzea da. Beraz, ezinbestekoa da neurri aringarrien bidez egiturazko bihurtu den egoera horretara egokitzea.