"2015ean hirugarren aldiz egin genuen Bizi-Goxo sagardoa eta orduan ikusi genuen hori zela bilatzen ari ginen emaitza"

Nola sortu duzue Bizi-Goxo?

-Guk uste dugu sagardoa hemengoa bakarrik dela, baina mundu mailan estilo desberdinetako sagardoa egiten da. Duela lau edo bost urte Zapiain sagardotegitik bidaia bat egin zen Chicagoko kongresu batera eta gure zeregina hemengo sagardo estiloa hango sagardogileei azaltzea izan zen. Horrez gain, besteek zer egiten zuten ikusi genuen eta batzuk izotzezko sagardo bat egiten zuten. Guk garai horretan ez genuen ezagutzen, baina zein sagar mota ziren egokienak, nola elaboratu behar zen eta produktuaren inguruko gauza desberdinak azaldu zituzten. Hausnartzen aritu ginen eta ohartu ginen aukera genuela estilo hori hemen lantzen saiatzeko.

Noiz hasi zineten lantzen?

-Sagarrak berantiarra izan behar du, berandu heltzen den sagar bat, garraztasun altukoa eta azukre asko duena. Hemen, Euskal Herrian, Errezil sagarrak ezaugarri horiek dituela ikusi genuen eta horrekin probak egiten hasi ginen. Hori 2014 urte inguruan izan zen eta ez ginen gustura geratu lehenengo probekin. Azkenean, 2015ean hirugarren aldiz egin genuen eta orduan ikusi genuen hori zela bilatzen ari ginen emaitza. Beraz, lehenengo uzta 2015ekoa da eta orain merkatuan dagoena ere bai.

Nola egiten da Bizi-Goxo?

-Errezilsagarrarekin egindako sagardo goxo bat da. Elaborazio garaian sagar hori azkena biltzen dugu, azaroaren amaieran gutxi gorabehera. Sagarra beti izan da neguko fruta eta baserrietan jaso-tzen zenean ganbaran uzten zen, lastoaren gainean zabalik, eta ez zen usteltzen. Ura galtzen eta zimurtzen joaten da eta jasotzen duzunean, ura galdu duenez, askoz ere kontzentratuagoa dago ez bakarrik zaporea, baita alkohola eta garraztasuna ere. Beraz, horren antzeko zerbait egiten dugu: ahalik eta denbora gehien uzten dugu zuhaitzean eta sagarra erori egingo dela ikusten dugunean, jaso eta sagardotegira eramaten dugu. Bertan txikitu, zukua atera eta hotzaren bidez pixka bat gehiago kontzentratzen dugu. Horrela, gutxi gorabehera, zuku horrek 10,5 gradu dituenean hartzidura moztu egiten dugu eta sagarretik etorri den azukrea geratzen zaio. Jarraian, iragazi eta botilan sartzen dugu.

Izatez, munduko zein lekutan lan-tzen dute estilo hau?

-Naturalki, gehienbat Kanadako iparraldean eta Europako iparralde osoan egiten dute. Kanadan, berezko hotzarekin, zuhaitzean dagoen sagarra izoztu egiten da eta gero, zuku hori ateratzerakoan ura izoztu egin denez, zukua kontzentratuta egoten da. Baina hemen ez du hainbeste hotz egiten eta ezin dugu hori egin; beraz, hemen zuhaitzean ahalik eta denbora gehien utzi, jaso eta zimurtze prozesu horretan kontzentratzen joaten da, baina ez nahi bezain beste. Jarraian, zukua ateratzen dugunean, hotzaren bidez ura kentzen diogu.

Zuentzat zer suposatzen du 50 Next zerrendan egoteak?

-Ohore bat eta erantzukizuna ere bai, noski. Oraindik gazteak gara, baina urteak daramatzagu kalitatezko lana aurrera eraman nahian eta berdin jarraitzeko erantzukizuna dugula sentitzen dugu, lanean orain arte baino hobeto arituz gainera.