"Troiako zaldi" gisa jarduten duen farmako batek bularreko minbiziaren biziraupena luzatzen du

Nature Medicine-k igande honetan argitaratzen duen DESTINY-Breast03 azterlanaren azken emaitzak dira. Javier Cortés Castán doktorea da azterketaren egilea, Bartzelonako IBCC-International Breast Cancer Center-Pangaea Oncology zentroko zuzendaria eta Madrilgo IOBko zuzendari zientifikoa, Beata María Ana ospitalean.

Bularreko minbizi metastasikoa (HER2+) diagnostikatutako minbizi guztien % 15 inguru da, eta agresibitate handia eta ugaltzeko gaitasun handia ditu ezaugarri.

Entseguak Trastuzumab deruxtecana (T-Dxd) izeneko antigorputz konjugatua (ADC, ingelesezko siglengatik) probatzen du, "Troiako zaldi" gisa funtzionatzen duena, "arerioen defentsak" engainatzeko diseinatua baitago, "zelulen harresiak" gurutzatzeko diseinatua eta, horien barruan, "soldaduak" askatzeko.

Hala, medikamentu hau antigorputz edo proteina batek (trastuzumab) osatzen du, zeinak tumore-zelulek detektatzen ez duten kimioterapia ezkutu mota bat (deruxtecana) daramalako "motxilan".

Antigorputza antena antzeko batekin elkartzen da: HER2 hargailua, tumore-zelulen mintzean dagoena, haren barruan sartzen da, eta, barruan dagoela, kimioterapia askatzen du, tumore-zelulei eraso egiteko eta haiek suntsitzeko.

Agente horrek lehendik ere frogatua zuen tumoreen aurkako jarduera bat, aurrekaririk gabea, bularreko minbizi metastasikoa (HER2+ metastasikoa) zuten pazienteetan, tratamenduaren 12 hilabeteko jarraipenarekin lortutako emaitzen arabera.

Emaitzak hain onak izan ziren, ezen trastuzumab deruxtecan onartu baitzen Estatu Batuetan, Europan eta Japonian tumore-azpimota aurreratu hori zuten pazienteentzat, aldez aurreko tratamendu batek porrot egin ondoren edo gaixotasuna berriro agertu ondoren.

Orain, hiru urteko aplikazio-emaitzak argitaratu dira, eta HER2+ minbizi metastasikoa edo ez-operagarria duten 524 pazienteren jarraipena egin da. Paziente horiek, aurrez, bi tratamendu-lerrorekin tratatu dira gaixotasun aurreratuaren testuinguru honetan.

Azterketan sartutako pazienteak ausaz esleitu zaizkio azterlanaren bi adarretako bati: trastuzumab deruxtecan berriarena (T-Dxd) eta T-DM1 bidezko tratamenduarena (trastuzumab, pertuzumab eta trastuzumab emtansina, ohiko tratamendua praktika klinikoan).

Aurrera egiteko biziraupen libreko erdibitzailea, azterketaren lehen helburua, 29 hilabetekoa izan da T-Dxd taldean versus 7,2 hilabetekoa T-DM1 taldean; beraz, lau aldiz luzeagoa lehen paziente-taldean bigarrenean baino.

Halaber, ikusi da pazienteen ia erdiak, T-Dxd taldeko pazienteen % 45,7k eta T-DM1 taldeko pazienteen % 12,4k bizirik jarraitzen dutela 36 hilabetera, gaixotasunak aurrera egin gabe.

Biziraupen globaleko erdibitzailea (SG) azterketaren bigarren helburua 52,6 hilabetekoa izan da T-Dxd taldean; T-DM1 taldean, berriz, 42,7 hilabetekoa; beraz, 10 hilabete gehiagokoa izan da, eta heriotza-arriskua % 27 inguru murriztu da. Hori ez zen aurrez ikusi fase aurreratu horretan bularreko minbizia zuten pazienteetan.

Biziraupen-tasa orokorrari dagokionez, T-Dxd taldeko pazienteen % 67,6k bizirik jarraitzen zuten 36 hilabeterekin, eta T-DM1 taldean zeuden pazienteen % 55,7k.

Gainera, jarraipen luzeago honekin, T-DXd-ren segurtasun-profila erabilgarria da oraindik ere, eta ez da toxikotasun metagarririk hauteman.