Aldizkako baraualdiak gaixotasun kardiobaskularrak eragindako heriotza-arriskua % 91 handitzen du

Baraua mugatu behar da, 4.00etatik 12.00etara, eta ez da beste ezer hartu behar eguneko gainerako orduetan. Erregimen hori jarraitzen duten gehienek 8 ordutan bazkaldu eta 16 orduz barau egiten dituzte.

Orain, 20.000 helduk baino gehiagok egindako ikerketa baten arabera, 8 ordu baino gutxiagora elikadura mugatzen duten pertsonek % 91 aukera gehiago dituzte gaixotasun kardiobaskularrak jota hiltzeko, egunean 12-16 ordu jaten dituztenekin alderatuta.

Aurretiazko ikerketa horren emaitzak astelehen honetan aurkeztu dira Bihotzaren Amerikako Elkartearen Epidemiologiari eta Prebentzioari buruzko 2024ko Bizitza Estiloari eta Kardiometabolismoari buruzko Saio Zientifikoetan. Bilera hori aste honetan egiten da, Chicagon, eta osasunari, ongizateari eta bizimoduari buruzko azken ikerketak aurkeztuko dira.

"Janariaren eguneroko denbora epe labur batera mugatzea, egunean 8 ordu kasu, pisua galtzeko eta bihotzaren osasuna hobetzeko modu gisa zabaldu da azken urteotan", baina, egia esan, "ez dira ezagutzen epe luzerako ondorioak", ohartarazi du Victor Wenze Zhongek, ikerketaren egile nagusi eta Shanghaiko (Txina) Jiao Tong Unibertsitateko Medikuntza Eskolako epidemiologia buruak.

Hori jakiteko, egileek ikerketa bat egin zuten 20.000 heldurekin, Osasun eta Nutrizio Azterketari buruzko Inkesta Nazionaletan (NHANES) parte hartu zutenen eredu dietetikoei buruzko informazioa berrikusi zuten 2003tik 2018ra, eta Estatu Batuetan 2003tik 2019ra bitartean hildako pertsonei buruzko datuekin alderatu zituzten.

Analisiaren arabera, egunean 8 ordu baino gutxiagoan elikatzen zirenek % 91 arrisku handiagoa zuten gaixotasun kardiobaskularren ondorioz hiltzeko, eta heriotza kardiobaskularrerako arrisku handiagoa ere ikusi zuten bihotzeko gaixotasunen bat edo minbizia zuten pertsonengan.

Gaixotasun kardiobaskularrak dituzten pertsonen artean, elikadurak egunean 10 ordu baino gutxiago irautea lotzen da bihotzeko gaixotasunagatik edo iktusagatik hiltzeko % 66 arrisku handiagoarekin.

Aitzitik, ordu-murrizketak ez zuen murriztu ezein arrazoirengatik hiltzeko arrisku globala, eta eguneko 16 ordutik gorako elikadura, berriz, minbizia zuten pertsonen heriotza-arrisku txikiagoarekin lotu zen.

"Harritu egin gintuen 8 ordura mugatutako elikadura ordutegi bat jarraitzen zutenek gaixotasun kardiobaskularren ondorioz hiltzeko aukera gehiago zituztela jakiteak", aitortu du Zhongek.

"Dieta mota hau epe laburrean izan ditzakeen onurengatik ezaguna izan den arren, gure ikerketak argi eta garbi erakusten du, egunean 12-16 orduko otordu ordutegi tipikoarekin alderatuta, otorduen iraupen laburragoa ez zela lotu denbora gehiago bizitzearekin", azpimarratu du.

Emaitza horiek ikusita, Zhong-en ustez, "funtsezkoa da pazienteak, batez ere kardiopatiak edo minbizia dutenak, ohartzea zer lotura dagoen elikadura arloko 8 orduko tarte baten eta heriotza kardiobaskularrerako arrisku handiago baten artean", eta gomendio dietetikoek kontuan hartzea pertsona bakoitzaren osasuna.

Azterketaren xehetasunak

Azterlanean, batez beste 49 urte dituzten 20.000 heldu inguruk parte hartu zuten (erdiak gizonak eta beste erdiak emakumeak), eta 8 eta 17 urte arteko jarraipena egin zitzaien.

Parte-hartzaileen % 73,3 zuriak ziren, % 11 hispaniarrak, % 8 beltzak eta % 6,9 beste arraza batekoak, mestizoak barne.

"Oro har, azterlan honek iradokitzen du ordu-murrizketak onurak izan ditzakeela epe laburrean, baina ondorio kaltegarriak epe luzera", ondorioztatu du Christopher D. Gardner Stanfordeko Unibertsitateko (Kalifornia) Medikuntza irakasleak.

Hala ere, egileek aitortu dute azterketari mugak jarri beharko litzaizkiokeela, eta etorkizunean informazio gehiago eman beharko litzatekeela parte-hartzaileen azpimultzoetako dieten nutrizio-kalitateari buruz, eta informazio gehiago eman beharko litzatekeela datu demografikoak eta elikadura-murrizketako tarte desberdinetan sailkatutako taldeen oinarrizko ezaugarriak alderatzeko.

Gainera, egileek ohartarazi dute, informazio dietetiko autoaitortua sartzean, baliteke azterketan parte hartu dutenek oroimenak eragindako akatsak edo omisioak egin izana.