- Ikerketa Zientifikoen Kontseilu Goreneko (CSIC) ikertzaileekin osatutako diziplina anitzeko talde batek nanokapsula berriak (nanobesikulak) diseinatu ditu molekula bat kapsulatzeko (mikro RNA) eta tumoreari erasotzeko puntu egokira eramateko.

RNA molekula txiki horiei esker, beste RNA kate batzuetan (bereziki, RNA mezularian) interferentziak sor daitezke, eta horrek zelulen oinarrizko makineria eraldatu egiten du, eta erabilgarria da, adibidez, tumore-zelulen hedapena aldatzeko edo eteteko.

MikroRNA horiek gorputzean hobeto administratzeko estrategia bat da garraiatzaile ñimiñoetan kapsulatzea, oztopo guztiak gainditu ahal izateko, albo-ondoriorik gabe eta funtzio osagarriak eskaintzeko. Horixe izan da azterketa honen helburua. Emaitza horiek atzo jakinarazi ziren, Minbiziaren Nazioarteko Eguna zela eta, eta Small aldizkarian eta Advanced Materials aldizkarian ere argitaratu dira.

Bartzelonako Materialen Zientzia Institutuko (ICMAB) ikertzaile Nora Ventosak nabarmendu zuenez, “nanobesikula edo quatsoma horiek bi geruza lipidiko itxiz osatutako nanoegitura bat dira”, odol-isurian egonkortasuna ematen duena zeluletan sar daitezen. Hala, nanobesikulak mikro RNArekin akopla daitezke (farmako gisa jarduten du), eta zain barnetik injekta daitezke gorputzean, tumoreak dituzten organoetan emateko, hala nola gibelean edo biriketan, RNA mikro bakarrik, nanokapularik gabe, injektatuz baino arrakasta eta egonkortasun handiagoarekin.“Entregatu ondoren, mikro RNAk zelulen ugaritzea eta tumoreen biziraupenarekin lotutako geneak oztopatzen ditu, eta horrek tumorearen hazkunde-tasa murrizten du”, erantsi zuen ikertzaileak.

Nanobesikula horiek 150 nanometro baino txikiagoak dira, eta egonkorrak dira disoluzio likido batean 6 hilabetez baino gehiagoz. Gainera, azido nukleiko mota ugari garraiatzeko diseina daitezke, eta giro-tenperaturan egonkorrak dira. Horrek hotz-katearen baldintzekin lotutako arazoak saihesten ditu, nabarmendu zuen Ventosak.